Geplaatst op Geef een reactie

Photoshop Elements

Olaf heeft het al in zijn blog vermeld, maar ik ga er wat verder op in.

In 2012 heb ik een (enorme) mijlpaal voor mezelf bereikt. Ik geef een cursus!

De Cursus Photoshop Elements neem ik voor mijn rekening. Deze heb ik dan ook voor het grootste gedeelte in elkaar gezet (natuurlijk wel met een beetje hulp van Jan en Olaf).

Het in elkaar zetten van de cursus was al een hele taak, want op school heb ik alleen maar concepten en verslagen gemaakt. Oh, en 1 keer een presentatie in het engels, maar dat ging over mijn voorbeeld Erwin Olaf, dus hoefde ik niet zo heel veel op te schrijven. Natuurlijk heb ik wel meerdere presentaties gegeven op school, maar ik was een luie leerling die zulke dingen niet echt voorbereid had. Vaak schudde ik maar gewoon een verhaal uit mijn mouw. Voor een cursus is dat natuurlijk niet het handigste wat je kunt doen, daar had ik al over nagedacht.

Daarbij moesten mijn cursisten ook een naslagwerk krijgen voor thuis en daar moet je wel wat moois van maken.

Jan en Olaf kunnen een cursus in een week maken en voorbereiden, nou, mij lukt dat dus niet. Ik heb er uiteindelijk toch wel 2 à 3 maanden over gedaan denk ik. Toen hij eenmaal af was, was ik hartstikke blij, maar werd ik toch ook wel wat nerveus; nu moest ik de cursus ook nog eens gaan geven.

Ik geloof dat heel veel mensen last hebben van ‘presentatie-angst’. Het idee dat je voor een groep je verhaal moet vertellen (met overtuiging) maakt mij nerveus, stel je voor dat iemand het beter weet, of dat ik iets fout vertel, of dat ik ga stotteren, of.. nou ja, het idee is duidelijk, haha.

Vlak voor de cursus begon werd ik ineens stik zenuwachtig, terwijl ik dat tijdens het eten eigenlijk nog helemaal niet had. Dus, ik met mijn moeder gebeld, die krijgt me altijd wel weer een beetje rustig. Nu had ik het er ook al met Jan over gehad en hij vroeg: “Wat is het ergste wat je kan overkomen tijdens de cursus?” Nou, dat niemand er wat van leert. Toen zei Jan dat ik me daar echt geen zorgen over hoefde te maken, want dat zelfs hij en Olaf wel wat van mij kunnen leren.

Tijdens de eerste cursusavond had ik gelukkig bijna alleen maar bekende als ‘leerlingen’, dat scheelde al iets voor mij, maar nam alle zenuwen nog niet weg. Gelukkig had ik nog wat ‘ondersteuning’ van Olaf, die ook mijn cursus volgde, met het idee dat ik dan niet zo zenuwachtig zou zijn. Ik heb de eerste avond ook verteld dat dit voor mij de eerste keer vind en dat ik het erg spannend vind. Na afloop van die avond kreeg ik al gelijk te horen dat ze nu al zoveel meer wisten. Daarna is eigenlijk alles vanzelf gegaan en begreep ik niet waar ik me nou zo druk om maakte.

Jan, Olaf en ik hadden wel afgesproken dat als ik het niet leuk zou vinden/niet zou durven om de cursus te geven dat één van hun dat dan zou doen. Nou de cursus was nog niet afgelopen of er was alweer een idee voor een nieuwe cursus, die ik wel wilde geven.

Kortom, ik geniet er van om mijn kennis over te kunnen dragen aan anderen en ik kan eigenlijk al niet wachten om nog een nieuwe cursus te maken en te geven!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.