Vrijdag 20 januari
Vandaag (20 januari) heb ik mijn jaarcontract getekend, oftewel, een mijlpaal! Zowel van mijn kant als van de kant van Jan en Olaf. Het geeft ons drieën wel een heel goed gevoel. De reden dat ik mijn blog later plaats dan dat ik hem schrijf, is omdat hij vandaag nog niet af is. Volgende week woensdag (25 januari) mag ik namelijk voor het eerst een workshop Plezier voor Moeder en Baby alleen gaan doen (nog een mijlpaal), dit houdt in; ongeveer 2 uur lang 6 vrouwen met 6 kinderen om mij heen. Dus erg druk, maar wel spannend! Ik heb er dan ook wel onwijs veel zin in! Het idee is dat er eerst wat verteld wordt en dan daarna gaan we aan de slag. Vandaag heb ik al tegen Jan gezegd: “als ik mijn verhaal net zo snel doe als de presentaties van school, duurt het hooguit 5 minuten.” Op school werd ik namelijk altijd verschrikkelijk zenuwachtig als ik voor meerdere mensen moest praten en loste ik dat op door zo snel mogelijk te praten, zodat ik niks zou vergeten en sneller weer kon gaan zitten. Volgende week een woensdag ga ik toch maar eens proberen wat rustiger te zijn en niet als een gek ouwehoeren. Al met al ga ik er van uit dat ik een ontzettend leuke (beeeetje chaotische, en soms hilarische) middag ga hebben met de 6 vrouwen en hun kids! Nu eerst eventjes genieten van mijn langere weekend (is ook wel eens fijn)
Woensdag 25 januari, de dag van de waarheid! (en blote baby’s)
Yes! Ik heb het overleefd! Haha, nou al die zenuwen waren dus nergens voor nodig. Om kwart voor 12 stond de eerste al binnen (lekker op tijd). Na nog even gewacht te hebben tot kwart over 12, kwamen er uiteindelijk niet meer dan 4 moeders met kids. Voor mij toch nog wel een beetje spannend. Uiteindelijk heb ik mijn verhaal lekker rustig verteld, hoewel ik was vergeten te vertellen hoeveel tijd ze hadden om te fotograferen (gelukkig vroegen ze het zelf). Voor we begonnen had ik nog de foto van mijn eerste blote baby’tje laten zien en heb ze toen de keuze gegeven; als jullie het zelf ook willen, wil ik die foto ook wel met jouw kindje maken. Alle vier de vrouwen waren daar enthousiast over, dus dat was een ja! Nadat alle vrouwen dus een kwartiertje onder begeleiding van mij hebben gefotografeerd gingen alle baby’tjes uit de kleren. Nu moet ik alleen nog even toestemming van alle vier de mama’s vragen, want dan komen ze zeker in mijn blog terecht! Aan het einde heb ik ook wel eerlijk aan de mama’s opgebiecht dat het mijn eerste keer was dat ik deze workshop gaf, maar dat ik het ontzettend leuk vond! Gelukkig waren ze het met me eens dat het leuk was. Na een uurtje stil te hebben gezeten (lees: gebeld met Jan en met Olaf en nog wat dingetjes gedaan). Stond de volgende klant binnen, zij wilde ook graag foto’s met huidtinten, dus, weer een baby’tje uit de kleren. (Volgens Olaf is dat wel een beetje mijn ding aan het worden). Ook die shoot was ontzettend leuk gegaan en toen ik eenmaal rustig in de bus zat en een beetje naar buiten zat te staren, kwam er steeds een glimlach terug op mijn gezicht. En toen bedacht ik me weer heel goed: ‘Dit is écht wat ik wil, dit maakt mij gewoon vrolijk, dit is mij toekomst en dat maakt me nog blijer.’ Dus fotografie is echt wel een beetje mijn ding, haha.